Vandaag een fantastische wandeling gemaakt met Toby, ons nieuw hondje uit Griekenland. Vanuit de Bed and Breakfast liep ik richting de Gulperberg. Halverwege besloot ik het Schweibergerbos in te wandelen, met goedkeuring van Toby die enthousiast het bos in rende, overal even zijn aanwezigheid achterlatend.
Het was een mooie, zonnige herfstdag, eigenlijk al bijna winter. Een onverwacht cadeautje van de weergoden. Het heuvelland toonde weinig kleur (behalve het felgroene gras dat de heuvels als een warme deken bedekt), maar de stralend blauwe lucht en het heldere zonlicht compenseerde dit ruimschoots. Bij het stijgen en dalen op de Limburgse heuvels, stelde ik mij het glooiende landschap ten tijde van de Romeinen voor. Rond 57 v. Chr. marcheerden hier Julius Ceasars legioenen, op weg naar Maastricht en verder. Het moet niet makkelijk voor hen zijn geweest om hun materieel met karren en paarden door de glibberige löss te vervoeren. Bed en Breakfast ‘t Wienhoes dankt haar ligging voor een deel aan de Romeinen, die juist vanwege dit probleem door het laaggelegen Geuldal trokken. De “Oude Heirbaan”, waar onze B en B is gelegen, herinnert hier nog aan.
Bij de golfclub in Wittem-Gulpen sloegen we links af, richting het Geuldal. Onderweg was het rustig, een enkele wandelaar en wat golfers op het terrein. Na een korte stijging, daalden we al snel weer het Geuldal in. Aan een mistige horizon kon ik de carréboerderij, met onze B&B zien liggen. Toby was ondertussen het wandelen wel zat geworden en zodra hij in de gaten kreeg dat we weer richting B&B ‘t Wienhoes liepen, begon hij zijn pas te versnellen.
Terwijl de zon plaats maakte voor de avond, vloeide het rode licht van de ondergaande zon over in het blauw van de hemel. Weer een fantastische zonsondergang in het Limburgse heuvelland.
Zo eindigde de dag in kleur.
Comments